در سراسر جهان، جمعیت در حال پیر شدن هستند. افزایش امید به زندگی در طول قرن گذشته، همراه با کاهش نرخ زاد و ولد به معنای افزایش نسبت افراد مسن در بسیاری از کشور‌ها است. پیش بینی‌ها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۵۰، از هر پنج نفر در سراسر جهان یک نفر بالای ۶۰ سال سن دارد (این رقم در سال ۲۰۱۵، یک نفر از هر هشت نفر بوده است).
پیر شدن جمعیت چالش‌های متعددی را به همراه دارد. با افزایش سن، بیماریهای مزمن مانند دیابت، بیماریهای قلبی، سکته مغزی و سرطان شایع‌تر می‌شوند. این بیماری‌ها دوره سلامت افراد را کوتاه می‌کنند، خانواده‌ها را متحمل آسیب می‌کنند و منابع بهداشتی را تخلیه می‌کنند. سیاست گذاران و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی با یک سوال فوری مواجه هستند: چگونه می‌توان از بار بیماریهای جسمی در افراد مسن کاست؟
تحقیقات جدید تیم محققان دانشگاه دوک کارولینای شمالی و دانشگاه میشیگان این پاسخ احتمالی را پیشنهاد می‌کند: «با درمان مشکلات بهداشت روانی در افراد جوان».
در این مطالعه، محققان ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نیوزلندی که در ابتدا ۱۰ تا ۶۰ سال سن داشتند را مورد مطالعه قرار دادند. محققان طی سه دهه (از ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۸) آن‌ها را تحت نظر داشتند تا بررسی کنند آیا افرادی که دارای مشکلات روحی هستند در معرض خطر بیشتری برای بیماریهای مزمن جسمی بعدی و مرگ و میر زودرس قرار دارند.
محققان دریافتند که در طول دوره ۳۰ ساله، افراد مبتلا به اختلالات روانی به احتمال زیاد به بیماریهای جسمی بعدی مبتلا می‌شوند و آن‌ها نیز زودتر از افراد فاقد اختلالات روانی می‌میرند. آن‌ها همچنین بیشتر در بیمارستان بستری شدند، زمان بیشتری را برای درمان بیماریهای جسمی در بیمارستان‌ها گذراندند و هزینه‌های مربوط به مراقبت‌های بهداشتی بیشتری را نیز پرداخت کردند.
محققان همچنین پی بردند در سن ۴۵ سالگی، افرادی که مشکلات روحی و روانی بیشتری را تجربه کرده باشند، زودتر پیر می‌شوند. آن‌ها با بررسی ۱۹ نشانگر زیستی مانند کلسترول، فشارخون و التهاب، سرعت پیری بیولوژیکی را اندازه گیری کردند. افرادی که بیشترین مشکلات روحی و روانی را تجربه کرده بودند در مقایسه با افراد دارای کمترین مشکلات، تقریباً ۵.۳ سال سریعتر در سنین ۲۶ تا ۴۵ سالگی پیر می‌شوند.
منبع : خبرگزاری صدا و سیما