حجامت و فصد یکی از راهکار‌های است که از هزاران سال پیش پزشکان برای درمان بیماران از آن استفاده می‌کردند.
در فصد یک سیاهرگ به وسیله یک جسم تیز بریده شده و خون از بدن خارج می‌شود. در حجامت خون مویرگی به وسیله بادکش و سپس برش‌های کوتاه از بدن دفع می‌شود. با این حال، در هر دو روش بخشی از خون بدن به دلیل تاثیر درمانی آن به وسیله پزشک از بدن خارج می‌شود. اما این کار چه ریشه فکری دارد؟.
بقراط، پزشک افسانه‌ای یونانی معتقد بود انسان‌ها دارای چهار مزاج مختلف هستند. برهم خوردن این مزاج‌ها در بدن و در نتیجه عدم تعادل این مزاج‌ها باعث بروز بیماریهای مختلف جسمی و ذهنی می‌شود. از این رو، می‌توان با حجامت و فصد از برهم خوردن تعادل مزاج‌ها جلوگیری کرد.
جالینوس، پزشک مشهور رومی نیز به مزاج‌ها اعتقاد داشت. برای مثال او بر این باور بود برای درمان سردرد و سرگیجه باید رگ پشت گوش را با تیغ برید و اجازه داد مقداری خون از آن خارج شود. همچنین برای حل مشکلات بینایی باید کمی خون از ناحیه شقیقه خارج کرد.
فصد و حجامت نقش مهمی در درمان بیماری‌ها در قرون وسطا در اروپا داشته و تا قرن ۱۹ میلادی همچنان به عنوان یکی از راهکار‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گرفت اما به مرور زمان استفاده از این روش منسوخ شده است.
شواهد تاریخی نشان می‌دهد در قرن ۱۸ میلادی در اروپا جراحان از فصد به عنوان راهکار درمانی برای تب، فشار خون بالا، التهاب در ریه ها، اِدِم ریوی (وجود مایعات اضافی در ریه ها) استفاده می‌کردند. با این وجود، هنوز فصد و حجامت به عنوان یک روش درمانی در جهان منسوخ نشده است. هم اینک در بخش زیادی از شرق آسیا و کشور‌های خاورمیانه از این روش برای درمان و یا جلوگیری از بیماری‌ها به طور گسترده استفاده می‌شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان