احمدرضا درستی، متخصص تغذیه، گفت: برخی از مبتلایان به اضافه وزن، به منظور لاغر شدن، تحت رژیم‌های درمانی هستند و در ماه مبارک رمضان دچار سردرگمی می‌شوند، زیرا محدودیت‌های ویژه غذایی آنان، زمان‌بندی خاص صرف غذا را می‌طلبد که در ماه رمضان این زمان‌بندی‌ها به هم می‌خورند.
او افزود: باید گفت که رژیم غذایی این‌گونه افراد تغییر عمده‌ای نمی‌کند و تنها با چند جابجایی جزیی و رعایت چند موضوع مهم، به همان نتایج مقرر دست خواهند یافت.
درستی، اظهار داشت: این افراد همان مقدار مواد غذایی رژیم خاص خود را دریافت می‌کنند، اما ساعات دریافت غذا تا حدودی تغییر می‌کند. به‌عنوان مثال، در روز‌های عادی، فاصله زمانی بین وعده‌های شام و صبحانه روز بعد، حدود ۱۰ ساعت است. در روز‌های ماه مبارک نیز مدت زمانی بین ۱۴-۱۰ ساعت بین سحری یک شب با افطار شب بعد فاصله وجود دارد.
او گفت: بنابر این، توصیه می‌شود صبحانه معمول روز‌های غیر روزه‌داری را در افطار و با فاصله قابل قبولی، شام را بر اساس شام روز‌های معمول (غیر روزه‌داری) صرف کنند. ضمناً ناهار روز‌های معمول، در ایام روزه‌داری به سحری منتقل می‌شود. بدیهی است، میان‌وعده روز‌های معمول (شامل آن‌چه قبل از ظهر و عصرانه صرف می‌شد) بین افطار و زمان خواب، قابل صرف هستند.
متخصص تغذیه، افزود: توجه به این نکته ضروری بوده که بهترین زمان جهت انجام فعالیت بدنی آهسته و پیوسته، پس از افطار است، زیرا انجام ورزش در طول روز موجب تعریق و از دست دادن انرژی می‌شود و به نوبه خود می‌تواند سبب ضعف، بی‌حالی و سرگیجه شود.
درستی، اظهار داشت: انجام پیاده‌روی آهسته و پیوسته پس از افطار، علاوه بر مصرف کالری، با ایجاد حرکات عضلات شکم، موجب به حرکت واداشتن دستگاه گوارش می‌شود و به هضم غذا کمک می‌کند.
متخصص تغذیه، گفت: افرادی که تا حدودی لاغر هستند، می‌توانند غذای کافی در وعده‌های افطار تا سحر را دریافت کنند و روزه بگیرند. باید توجه داشت که استفاده از مواد بسیار شیرین، مانند زولبیا، بامیه، شیرینی و کیک، هنگام سحر، به اشتها لطمه می‌زند و تنها مدت زمان کوتاهی قند خون فرد را بالا نگه می‌دارد.
او افزود: بنابر این، هنگام سحر بهتر است از غذا‌هایی مانند سبزیجات، میوه‌جات، مغز‌های گیاهی، پنیر، سبزی، نان، گوجه‌فرنگی، خیار و میزان مناسب آب، استفاده شود.
منبع : خبرگزاری صدا وسیما