جمال میرزایی متخصص عفونی و فلوشیپ فوق تخصصی نقص ایمنی، سرطان و پیوند اظهار کرد: استواردشیپ یا نظارت آنتی بیوتیکی رویکرد‌های کامل و جامعی بر نحوه تجویز آنتی بیوتیک‌ها به منظور استفاده از این دارو‌ها محسوب می شود. از دهه ۷۰ میلادی استواردشیپ در بیمارستان‌ها باب شد و با هدف کاهش هزینه‌های بیمارستانی عنوان گرفت. در واقع بین ۳۰ تا ۵۰ درصد هزینه‌های بیمارستان مربوط به استفاده از آنتی بیوتیک‌ها بود.
او افزود: هدف دوم استواردشیپ آنتی بیوتیکی کاهش مقاومت میکرو ارگانیسم‌های مختلف در مقابل آنتی بیوتیک‌های متعدد مورد استفاده در بیمارستان‌هاست. به منظور دستیابی به اهداف استوارد شیپ آنتی بیوتیکی؛ برنامه‌هایی تدوین شده است که از جمله این برنامه‌ها می‌توان به نظارت قبل و حین تجویز آنتی بیوتیک‌ها توسط پزشک متخصص اشاره کرد. همچنین در صورتی که شرایط بالینی بیمار اجازه دهد، ترجیح فرم خوراکی آنتی بیوتیک به فرم‌های تزریقی و تبدیل فرم‌های تزریقی آن‌ها به فرم خوراکی است.
فلوشیپ فوق تخصصی نقص ایمنی، سرطان و پیوند بیان کرد: با توجه به استراتژی در استواردشیپ آنتی بیوتیکی در استفاده ترجیحی از آنتی بیوتیک‌های خوراکی به جای تزریقی؛ دارو‌هایی باید در این سیستم استواردشیپ در فرم خوراکی استفاده شود که فراهمی زیستی ( درصدی از دارو یا سم است که در گردش خون وارد می‌شود) بالایی داشته باشد تا بتواند جایگزین فرم‌های تزریقی شود.
این متخصص عفونی گفت: استفاده از آنتی بیوتیک‌های خوراکی باعث می‌شود که مدت زمان بستری بیماران کاهش پیدا کند و به تبع آن هزینه‌های درمانی کاسته شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان